“IK KAN DE LOWLANDS THROWDOWN WEL VERGETEN!”
Dit waren de eerste gedachten die door mijn hoofd schoten toen ik tijdens een WOD bij CrossFit Imbellem in Dordrecht ongelukkig uit de ringen sprong. Ik landde precies met mijn 90 kg lichaamsgewicht op de buitenkant van mijn voet. Rollend en kreunend op de grond zag ik alleen maar voor me hoe ik met krukken door het Omnisport gebouw in Apeldoorn liep. De pijn werd daardoor tijdelijk erger tot ik me bedacht dat ik positief moest blijven.
“SUCK IT UP, BUTTERCUP”
Ik rolde me op mijn rug en begon met wat testjes om te kijken hoe de ‘ROM’ (Range Of Motion) van mijn enkel was. Tot mijn positieve verbazing had ik een redelijk goede beweging naar alle kanten. Al mijn tenen deden het nog en ik besloot om op te staan. Met een kreupel loopje liep ik naar mijn iPhone die alles in een timelaps had gefilmd. Helaas is hierop niet het moment van contact op de grond te zien. Wel zie je de afsprong en een mooie ‘painface’. kijkende naar het filmpje begon ik met een analyse van wat er nou gebeurd was. Ik spring tenslotte minstens 30 keer per week uit die ringen en land, tot nu toe, altijd gewoon prima.
“RENNEN OP DE TIGLON”
De gedachte bracht me terug naar een wedstrijd van iets meer dan een week geleden, ‘de Tiglon’. Het eerste event van die dag was 10 kilometer rennen. Niet mijn favoriete onderdeel, maar ik dacht: “Gewoon blijven lopen tot je een keer over de finish komt.” Dat ging erg goed, totdat ik op een kilometer of 7 last kreeg onder mijn rechter voet. Ik ben hiermee gewoon doorgelopen en zette een tijd neer van 43:55. Geen wereld tijd maar genoeg voor ‘damage control’. De rest van de dag bleef ik last houden van mijn ‘m. peroneus’, de spier die aanhecht onder de buitenkant van mijn rechter voet. Gelukkig lukte het me toch om een 3e plaats te pakken. Na een week was de overbelaste spier zo goed als hersteld. Althans, dat dacht ik…
“PROPRIOCEPTIE”
Proprioceptie is het vermogen om de positie van je lichaam en lichaamsdelen waar te nemen. Dat wil bijvoorbeeld zeggen dat je met je ogen dicht nog steeds weet waar je armen zijn. Proprioceptie kan verminderen door trauma. Als je bijvoorbeeld last hebt gekregen van een spier tijdens het rennen… Dit is prima te trainen en ik raad dit ook altijd aan, als coach en MyLogenics practitioner, voor iedere blessure. Ook waarschuw ik mensen met de volgende woorden: “Als je denkt dat je hersteld bent, ben je er nog niet helemaal!” Deze laatste zin had ik zelf beter naar moeten luisteren. Toen ik namelijk, enigszins vermoeid, uit de ringen sprong, wilde mijn voeten zich schrap zetten voor de landing. Een van de spieren die daarvoor hoort te zorgen is… Je raad het al, de m. Peroneus. Doordat deze niet goed activeerde door de verminderde proprioceptie trok de binnenkant van mijn voet omhoog waardoor de buitenkant van mijn voet als eerste op de grond terecht kwam en… De rest is geschiedenis.
“MOTION IS LOTION”
Nadat ik wat testjes had gedaan en besloten had dat het niet gebroken was nam ik me voor om binnen een week weer boven de 100kg te kunnen squat snatchen. Hiervoor moest ik slim zijn en alles toepassen wat ik heb geleerd.
- Bloed transporteert de bouwstoffen naar mijn enkel. Beweging is veruit de beste manier voor doorbloeding. Ik ben dus simpelweg voorzichtig doorgestrompeld zonder een pijnlijke belasting op de enkel te zetten.
- Rust is erg belangrijk zodat je lichaam kan werken met de bouwstoffen. Naast beweging is het dus belangrijk om af en toe te zitten of liggen en om wat extra te slapen. Ik ben dus tussen het lesgeven en trainen (ja, ik heb gewoon aangepast getraind), zittend en liggend de marketing, administratie en andere computer zaken geregeld. Daarbij ben ik middagdutjes gaan doen. Oké, die deed ik al.. maar ik ben ervan overtuigd dat dit bijdraagt aan een snel herstel.
“KOELEN BIJ BLESSURE?”
Het blijft me verbazen dat ongeveer 90% van de mensen direct tegen me zegt: “O, dan moet je wel veel koelen!” Bij CrossFit Imbellem Dordrecht laten we mensen nooit koelen in het geringe geval van een ongelukje. Dit omdat koelen het herstel proces vertraagd. Een ontsteking is de eerste vorm van herstel. Door te koelen vertraag je het bloed en daardoor verminderd de ontsteking. Dit is niet wat je wilt doen als je weet dat je bloed juist moet zorgen voor nieuwe bouwstoffen van de blessure. Graag zie ik mensen zelf een mening vormen. Daarom wil ik je vragen om eens te kijken naar dit filmpje van Ben Bergeron. Lees ook even dit artikel van de enige echte Dr. Gabe Mirkin, de “founder” van het RICE principe. Waarin hij terugkomt op het “ice” gedeelte. Als je het filmpje hebt bekeken en het artikel gelezen dan begrijp je vast dat ik niet heb gekoeld. Naar mijn mening weet je lichaam echt wel wat er moet gebeuren om zo snel mogelijk te herstellen. “LOWLANDS THROWDOWN HERE WE COME!” Om aan te geven hoe snel je kunt hertellen met bovenstaande principes:
- Op dag 1 na de sprong begon ik met deadlifts en andere basis beweging die weinig dynamische beweging vroegen van mijn enkel. Wel kon ik hiermee de belastbaarheid verhogen doordat de enkel moest stabiliseren onder “Load”.
- Op dag 2 begon ik met box squats waardoor opnieuw de ROM van de enkel minimaal bleef. Verder deed ik muscle snatches en cleans waardoor er nog meer gevraagd werd van de stabiliteit. Daarbij deed ik natuurlijk gymnastisch zoals pull ups, handstand push ups en muscle ups.
- Op dag 3 begon de opbouw van sprongbelasting al. Ik deed een aantal touch and go power snatches en power cleans met gemiddelde gewichten zodat ik nog niet los hoefde te komen van de grond. Wel kon de enkel al wennen aan een grotere ROM.
- Op dag 4 zaten er wat zwaardere power snatches in en kon ik alweer back squatten met gemiddelde gewichten.
- Op dag 5 had ik een rustdag. Naar mijn idee heeft deze dag me nog het minste goed gedaan, omdat ik de hele dag had gelopen en ik hier geen middag dutje had gedaan. aan het einde van d dag had ik meer last van de enkel.
- Op dag 6 kon ik weer power clean en power jerk tot een iets zwaarder gewicht. Maar dit was nog niet waar ik het hebben wilde.
- Op dag 7 ging ik zwemmen en merkte in het begin wel even dat de enkel hier even in moest komen. na ongeveer 300m voelde ik er niets meer van.
- Op dag 8 ging ik voor het eerst weer (squat) snatchen. Dit is naar mijn idee een goede meting om te zien of je hersteld bent. Ik kwam uit op 105kg, dat is 5kg onder mijn PR. In de filmpjes zie je dat de ROM nog niet helemaal terug is.
- Op dag 9 voelt alles al bijna als voor de blessure.
Credits voor het aanpassen van mijn programma gaan natuurlijk naar mijn coach: Martijn Cristen.
“TOT SLOT”
Op 12 oktober begint de Lowlands Throwdown. Ik heb nu 10 dagen kunnen herstellen volgens bovenstaande principes en op een kleine beperking in de ROM na ben ik zo goed als herstelt om mee te doen. Ik kijk er enorm naar uit om te gaan knallen op de Lowlands Throwdown. Hopelijk zie ik je daar.